Avonturen van Nineau

In 2018 zijn Brigitte en Kim, moeder en dochter, geslaagd voor de opleiding tot Kattentrimmer die ze bij de Katten Academie gevolgd hebben. Ze zijn een trimsalon genaamd Nineau begonnen en verzorgen samen de vachten van tientallen katten per jaar. Brigitte schrijft regelmatig mooie, waargebeurde verhalen op Social Media en na aanleiding daarvan hebben we haar gevraagd om eens een stuk te schrijven over de avonturen die je als kattentrimmer mee maakt. Om weer te geven wat voor een bijzonder, veelzijdig en dankbaar beroep het is. Veel leesplezier!

“Goedemiddag, spreek ik met Nineau?” klinkt het aan de andere kant van de lijn.

‘’Klopt mevrouw’’, verder kan ik niets zeggen want aan de andere kant krijg ik een stortvloed aan informatie.

‘’Mijn kat moet getrimd worden, vandaag, want hij heeft klitten. Het is echt zielig en
het moet écht vandaag!’’
Deze mevrouw is bang dat haar kat dood gaat.
Ze voelt zich er beroerd van, want ze had niet in de gaten gehad dat de klitten ineens zo erg waren geworden.

Ik laat de info even op mij inwerken en met een paar simpele vragen kom ik erachter dat de kat wat klitten heeft en kan de eigenaar geruststellen dat haar kat vandaag overleeft!

Dit soort telefoontjes krijgen wij bijna dagelijks.
Een aantal standaard vragen zorgt ervoor dat we de situatie zo goed mogelijk kunnen inschatten.

Onze trimsalon is gevestigd in Den Haag.
Zoals iedere grote stad heeft Den Haag een grote diversiteit aan mensen en deze mensen hebben een even zo grote diversiteit aan katten.
Van Hagenees tot Hagenaar en nog zoveel meer.
Van huiskat tot raskat en alles er tussenin.

Door al deze verschillen heeft iedereen zijn eigen verhaal; hilarisch, ontroerend, aangrijpend, bijzonder.

Ik roep vaak dat ik een boek kan schrijven van alles wat wij meemaken in de trimsalon…

Mojo

Zo krijgt Mojo, een blauwe Brits Langhaar, zeker zijn eigen hoofdstuk.
Een aantal keer per jaar komt Mojo bij ons in de trimsalon.
Soms met wat vachtproblemen zoals klitten en een andere keer alleen voor een goede kambeurt.
Hij leidt een rustig leventje binnenshuis, niets spannends maar genietend van alle verwennerij.
Vorige week belde de eigenaar van Mojo…
“Hebben jullie een plekje voor Mojo? Het liefst morgen”
Een vreemd verzoek omdat ze weet dat we een drukke agenda hebben en ze altijd ruim van tevoren een plekje reserveert.

Mojo is tijdens een verhuizing binnen het centrum van Den Haag uit het raam naar buiten geglipt.
Een zoektocht leverde niets op en de hoop was dat Mojo de volgende dag weer terug zou zijn of zou opduiken bij het oude huis.
Niets was minder waar…
Flyers werden uitgedeeld, ieder uur van de dag werd er naar Mojo gezocht, maar helaas zonder resultaat.
Tot daar het verlossende telefoontje kwam van de dierenambulance.
Zes weken later is Mojo  gevonden.
Niet in Den Haag, maar 45 kilometer verderop vlakbij Amsterdam.
Hoe hij daar terecht is gekomen, gaan we nooit weten.
Wat we wel weten, is dat Mojo een ware survivaltocht heeft meegemaakt.
Op zijn borst een klit, zo groot dat hij z’n koppie niet meer naar beneden kon doen.
Grasaren, takjes, blaadjes, steentjes… van alles kwam er uit zijn ooit zo mooie kraag tevoorschijn. Kale plekken en klitten over zijn hele lijfje.
Na een grondige trimbeurt zag Mojo er weer als nieuw uit en was hij klaar om zijn niet zo spannende, maar veilige leventje weer op te pakken.

Ik wil ook zo’n kraag!

Zo was er ook een mevrouw die langs wilde komen met haar Maine Coon.
Ze stuurde mij een foto van een Maine Coon met een prachtige volle kraag.
Wat een prachtig dier, dacht ik nog.
Niet veel later een foto van nog een Maine Coon, maar nu een mager diertje met een kraag die uit drie sprietjes haar bestond.
“Mevrouw, ik wil dat mijn kat net zo’n kraag krijgt en dat moet u doen!”

Mevrouw wilde niet accepteren dat wat zij vroeg onmogelijk was en ging in discussie.
“Mijn kat is een Maine Coon dus u moet die kraag maken”
Met geen mogelijkheid kon ik deze dame overtuigen.
Ze vond het maar belachelijk en raakte geïrriteerd.
Hier was niets tegenin te brengen dus heb ik mevrouw beloofd dat ik haar terugbel als ik afgestudeerd ben aan de Hogeschool voor Toverkunsten.

Twee verhalen, de één bijzonder, de ander hilarisch.

Als katten regelmatig terugkomen in de salon, bouw je een band op met je klanten en hun katten.
Als Kim en ik aan het trimmen zijn en de eigenaar in de salon geniet van een kopje koffie, volgen er altijd gesprekken.
Uiteraard gaan deze gesprekken altijd over katten.

Cindy, Luna & Timmie

Het verhaal van Cindy is een triest en tegelijkertijd mooi verhaal.
Cindy woont samen met haar twee katten of zoals zij ze noemt: haar kindjes.
Een aantal keer per jaar staan haar katten Luna en Timmie bij ons op de trimtafel.
De ene vol met klitten, de ander met een volle vacht.
Tijdens een van de laatste behandelingen vertelt Cindy dat ze ernstig ziek is en de artsen niets meer voor haar kunnen betekenen.
Zoals verwacht is de grootste zorg voor haar: haar katten.
Een aantal weken later vraagt ze ons om haar lieverds onder onze hoede te nemen omdat er in haar omgeving niemand is die voor ze kan zorgen.
Het geeft haar onrust en angst.
Kim en ik beloven ons best te doen om het allerbeste plekje voor Luna en Timmie te vinden en ze bij ons te houden tot dit plekje daadwerkelijk gevonden is.
Met de woorden ‘nu kan ik rustig gaan’, nemen we afscheid.
De volgende dag krijgen we bericht dat Cindy is overleden.
Toen zij wist dat haar katten veilig waren was het goed voor haar.
Hoe bijzonder is de band tussen mens en dier…

Inmiddels zijn Luna en Timmie twee weken bij ons.
Binnenkort gaan ze mee naar de salon en net als altijd verwijderen we bij de één de klitten en bij de ander de volle vacht met het grote verschil dat er nu geen eigenaar bij is die verliefd naar haar katten kijkt terwijl ze geniet van een kop koffie.

Het is nooit saai

Zoals ik al zei, is het in een trimsalon in Den Haag nooit saai, er is altijd wel iets te beleven.
De ene dag hebben we een kat in de salon die volgens zijn baasje paranormaal is, de andere dag een kat die de schrik van de buurt is, er komt zelfs een kat bij ons in de salon voor een verwendagje als hij jarig is.

Oude katten, jonge katten, boze katten, bange katten, alles zien we voorbij komen.
Hetzelfde is het gesteld met de eigenaar… gelukkig geen boze eigenaar maar soms wel bange, zenuwachtige baasjes die het huilen nader staat dan het lachen.
Een kopje koffie of thee met uitleg doet wonderen en zo komen de verhalen los over hun lievelingen.

Grappig is het als iemand een afspraak maakt voor Pluisje en je een popperig poesje verwacht, je de mand opent en er een kater van 8 kilo uit komt wandelen.
Andersom precies hetzelfde als er een afspraak wordt gemaakt voor Otto en er een klein, schattig poesje in de vervoersmand zit.

Zo hebben we een Agajhoon en een Zebulon maar ook de heren Rembrandt en Napoleon.
Grote namen, voor grote katten, precies wat we verwacht hadden
De kroon spant ‘Vrouwe Bianca van Zegwaard, Barones van Vreeswijk, beschermvrouwe van Monster’. Een nuffige wit langhaar poes, stapte uit haar roze designer tas.
Wij mochten haar Bibi noemen.
Tsja, als je in de hofstad woont en een dame van stand bent, verdien je wel zo’n naam.

Hoe verschillend ook… één ding hebben al deze baasjes gemeen, namelijk de liefde voor hun kat en de weg die ze weten te vinden naar de trimsalon!

Brigitte Zagwijn – van Nuland
https://www.nineau.nl/